Sinds Hero van Zhang Yimou -Crouching Tiger, Hidden Dragon kwam daarvoor te vroeg in mijn leven- heb ik tijdens het Filmfestival nood aan een jaarlijkse portie wuxia (Chinese martial arts). In de voorbije jaren schommelde dit van uitstekend (House of Flying Daggers) naar middelmatig (Bodyguards & Assasins) en barslecht (zo slecht dat ik de titel vergeten ben). Dit jaar stond Wu Xia op het programma (o.m. omdat Hara-Kiri, remake van Seppuku, enkel maar in 3D getoond werd). Een film met die titel en met Donnie Yen in een hoofdrol kon alleen maar entertainment opleveren. Helaas…
Wu Xia begint met het schetsen van het dagelijkse leven van een papiermaker die met zijn vrouw en twee kinderen in een klein Chinees plattelandsdorpje woont. We schrijven ergens het begin van de 20ste eeuw. Op een blauwe maandag stoppen twee gerenommeerde criminelen in het dorpje en zetten in de lokale winkel de boel op stelten. De papiermaker wordt ongewild in het gevecht betrokken, maar slaagt er per ongeluk in om de twee criminelen uit te schakelen. De regionale recherche wordt er bij gehaald en de papiermaker wordt als held verklaard. Een overijverige rechercheur denkt er echter het zijne van en vindt het allemaal te toevallig. Hij onderzoekt minutieus alle details van de gebeurtenissen en komt al snel tot de conclusie dat de papiermaker niet is wie hij zegt te zijn. Vastberaden graaft de detective in het verleden van de papiermaker en komt tot de ontdekking dat hij de verdwenen troonsopvolger is van een beruchte criminele clan. Nieuws dat niet alleen het dorp in rep en roer zet, maar ook snel de leider van de criminele clan bereikt.
Wie een wuxia-film verwacht, komt van een kale reis thuis. Noem het eerder een Chinese film noir met martial arts-elementen. Op acteerprestaties en cinematografie heb ik eigenlijk niet veel aan te merken. De acteurs spelen hun rol uitstekend en het camerawerk is zelfs excellent te noemen, meteen ook de reden dat de film zoveel lof kreeg in Cannes. Helaas valt er over het scenario weinig goeds te vertellen. Ik vond het verhaal persoonlijk erg ongeloofwaardig en niet spannend genoeg om een mens in de film te sleuren. Om over het tempo van de film nog maar te zwijgen. Ik kan wel wat hebben op vlak van Chinese films, zeker als je de meditatie-momenten in wuxia-films gewoon bent, maar de tempowisselingen in deze film waren heel schaars of maakte de vreemdste sprongen. Of lag dat aan het feit dat de vermoeidheid begon toe te slaan? Mijn eerste film van het Festival dit jaar, was alvast een ontgoocheling.
Verdict: **1/2
Titel: Wu Xia of Dragon
Regisseur: Peter Chan
Acteurs: Donnie Yen, Takeshi Kaneshiro, …
Meer: IMDB
1 reactie