Omdat ik zelf nogal een W3C-validatie-fetisjist ben (blame it on Zeldman), kon het dus niet dat https://tomcobbaert.eu sinds gisteren niet meer valideerde als “valid XHTML 1.0 Transitional” (dit kun je checken door onderaan op XHTML te klikken).
De schuldige hiervoor was mijn Europees YouTube-filmpje van gisteren. Het dreigde er op aan te komen te kiezen tussen Europa en W3C, maar toen kwam de deus ex machina: “How te embed YouTube and Google Video without breaking validation“. Deze mens zorgde ervoor dat iedere Zeldman-getrouwe nu zonder enig gewetensbezwaar filmpjes op zijn blog of site kan plaatsen. W00t!
Validation
Validatie is geen doel op zich. Validatie is ‘means to an end’.
Daarmee bedoel ik: het is geen absolute ramp als een bepaald element validatie breekt, de HTML ‘standaarden’ zijn nog altijd ‘recommendations’. Geen bijbel die je slaafs moet volgen.
Dat betekent natuurlijk niet dat je je voeten er ook aan moet vagen.
Het is uiteindelijk altijd schipperen tussen realiteit en de ideale wereld…