In de drie jaren dat ik in Leuven op kot zat, heb ik op dinsdagavonden vaak mogen genieten van de concerten op de universiteitsbeiaard in de BIBC op het Ladeuze. Wekelijks speelt beiaardier Luc Rombouts of een gast daar drie kwartier lang niet alleen klassieke beiaardstukken, maar ook meer populaire muziek… vaak zeer verrassend.
En daar mocht ik vorige week nog eens getuige van zijn. Ik was uitgenodigd om in het MSI wat te komen vertellen over mijn opleiding en werk als archivaris. Nog een beetje te vroeg zijnde, besloot ik me neer te planten op het Ladeuzeplein. Luc Rombouts was toen al volop in concert. Heel zijn playlist zal ik hier niet neerpennen, maar uitzonderlijk mooi en nog meer aangrijpend was de uitvoering van Brel’s Ne me quitte pas. Sowieso al een emotioneel pareltje, maar door de klanken van de beiaard precies met nog meer gevoel vormgegeven. Magistraal !