Vandaag hadden we voor een paar uur een nieuw huisdier op het ADVN. Terwijl we tijdens onze middagpauze wat zaten te genieten onder een afdakje aan het binnentuintje, hoorden collega Rita V en ikzelve plots heel wat kabaal boven ons. Tot onze grote verbazing sprong er een aantal seconden later voor onze neus een gevleugeld dier van het afdakje … a bird … a plane … neeje, een fazant! Een hen dan nog wel. Je kunt je afvragen wat een fazant doet in hartje Antwerpen, en terecht, want we wisten niet wat ons overkwam. Nadat we van de eerste schrik bekomen waren gingen we, samen met een aantal collegas die ons al voor zot hadden verklaard, op zoek naar het beest in de binnentuin. Haar verendek zorgde voor een perfecte camouflage in onze binnentuin zodat we ze pas na lang zoeken vonden. Na veel vijven en zessen verdween het beest weer uit ons binnenplein (wat geen sinecure is voor een gecoupeerd beest) naar de aanpalende tuin van de ‘paters’. Vermoedelijk was het beest ook van daar afkomstig.
Enfin, het was een aangename verstrooiing voor een vrijdagnamiddag. De dubbele reisduur op weg naar huis waren dat veel minder.
Mascotte
