Vandaag is een foert-dag, een het-kan-mij-allemaal-geen-reet-schelen-dag (waar is overigens de tijd dat ik van een voorzitter van een thema-studentenvereniging onder mijn voeten kreeg omdat ik het woord ‘reet’ in een interne mailinglist gebruikte), een laat-ze-allemaal-maar-doen-dag, een ik-trek-het-mij-niet-aan-dag, een val-er-een-ander-mee-lastig-dag, een laat-mij-gewoonweg-met-rust-dag, een laat-mij-slapen-dag, een allesbehalve-fijne-en-aangename-dag, geen joy-joy-dag, eerder een bugger-off-dag …
Hoe het komt weet ik niet, te weinig slaap (niet meer of minder dan anders), te vroeg licht (das een kwestie van gewenning en perceptie), gewoon een slecht humeur (maandagochtendgevoel), … of was het misschien het ontbreken van een verschijning op de tram deze ochtend … zuchtend zal mijn dagje verder kabbelen tussen papieren uit de jaren ’70 en zuurvrije dozen … mijn blik zal dof zijn, mijn lach zuur en in het gewaad van de stilte zal ik mij kleden …
Het zal wel aan ‘het-ontbreken-van-een-verschijning-in-de-tram’ liggen…