Gisteren was er weer een zogenaamde “symbolische” stemming in De Kamer. Deze keer ging het over de stemming over de inoverwegingneming (dus nog niet over de resolutie zelf) van het voorstel voor resolutie tot algehele ontbinding van de Belgische staat met het oog op de verlening van onafhankelijkheid aan het soevereine Vlaamse en Waalse volk. De volledige tekst van het voorstel kan je hier terugvinden. Nu stond het op voorhand al min of meer vast hoe de stemming zou verlopen. De oranje, blauwe, rode en groene partijen zouden tegenstemmen, VB en LDD zouden voorstemmen, maar wat zou de in principe separatistische N-VA doen. Principieel zouden ze natuurlijk voor moeten stemmen, maar anderzijds zou dat tactisch in het kader van de regeringsonderhandelingen niet zo verstandig zijn (om het met een understatement te zeggen).
Enfin, de stemming dus… die liep min of meer zoals voorspeld, alleen is het te zien welke bron je leest. Als je VRTNieuws.net leest krijg je het volgende te lezen: “De drie aanwezige N-VA’ers in de Kamer onthielden zich, samen met drie CD&V-Kamerleden. De rest van CD&V stemde het voorstel weg.” Bij De Standaard lezen we dan weer dat “De voltallige CD&V en Open VLD stemden tegen. Enkele N-VA-kamerleden bleven tijdens de stemming, die gebeurde bij opstaan en neerzitten, gewoon zitten.” Bij De Morgen echter wordt het dan dat “Bij CD&V/N-VA onthielden zich wel enkele kamerleden (drie N-VA’ers en twee CD&V’ers), om erop te wijzen dat ze normaal gezien alle wetsvoorstellen in overweging nemen. Ook Rik Daems (Open Vld) onthield zich om die reden”. Net zo bij Het Laatste Nieuws. Maar hoe is er nu effectief gestemd? Weet er iemand het?
Ik vraag het eerst aan mijn vriend attaché-jurist bij De Kamer. Vriend J.V. haalt er als echte jurist eerst het reglement van De Kamer erbij: “Volgens het Reglement van de Kamer wordt over een inoverwegingneming gestemd bij zitten en opstaan, dus niet bij wijze van een elektronische naamstemming. In het geval van een stemming bij zitten en opstaan wordt niet genotuleerd hoe elke volksvertegenwoordiger gestemd heeft; dergelijke stemming is immers enkel bedoeld om te bepalen of er meer voor- of tegenstanders zijn van wat ter stemming wordt gebracht, niet om vast te stellen hoe elk parlementslid gestemd heeft. Enkel indien het aantal ja- en neen-stemmen dicht bij elkaar ligt, kan de voorzitter beslissen om alsnog tot een elektronische naamstemming over te gaan om zekerheid te hebben; de uitslag van deze stemming wordt dan wel officieel voor elke individuele volksvertegenwoordiger genotuleerd in het integraal verslag.” In het verslag zullen we het dus nooit vinden, maar hoe dan wel. “De enige manier om uit te vissen hoe het juist zat, is kijken naar de film van de vergadering van gisteren. Dit kan op dekamer.be onder “Meekijken vergaderingen”. Je kiest dan de datum van gisteren en scrollt in het menu links naar “inoverwegingnemingen”. ik heb zelf de oefening gedaan, maar kom er ook niet uit wie nu precies hoe gestemd heeft. Het beeld is te klein om dit goed te zien en de stemming is vlug voorbij. Misschien lukt het jou wel.” Ik heb het zelf ook eens geprobeerd, zonder resultaat. En de enige foto’s die ik al terug gevonden heb van de stemming tonen enkel de JA-stemmers (VB en LDD’ers dus). Ook op de Villa Politica-uitzending van donderdag was er niets te zien, misschien op de uitzending zaterdagnamiddag.
Maar ik hou niet op bij mij de suggestie van mijn vriend jurist, even mijn netwerk parlementaire medewerkers raadplegen. Daar kom ik uit het kamp van de onthouders het volgende te weten: “Er waren drie N-VA’ers aanwezig bij de stemming. Met name Flor Van Noppen, Jan Jambon en Els De Rammelaere. Zij onthielden zich alledrie. N-VA-Kamerlid Sarah Smeyers is maandagochtend bevallen van een blozend dochtertje en was verontschuldigd voor de plenaire zitting van donderdag. N-VA-Kamerlid Bart De Wever was op het moment van de stemming in onderhandelingen en kon de stemming niet bijwonen. Bij CD&V onthielden drie kamerleden zich (waaronder Michel Doomst). Ook bij Open Vld onthielden een tweetal kamerleden zich (waaronder Rik Daems).” Proficiat aan Sarah Smeyers dus! Maar nu krijgen we weer andere cijfers dan voorheen. Het is alvast een zekerheid dat er zich 3 N-VA’ers onthielden, en meteen is ook duidelijk waarom het niet de normale 5 waren. Zo kennen we al één van de 3 CD&V’ers die zich onthielden, Michel Doomst, iets wat me nu niet meteen verbaast. Maar er komt wel één onbekend bij, een VLD’er, Daems was ook al bevestigd, maar er is dus nog een blauwen die zich onthield.
Zoek ik nu spijkers op laag water? Misschien wel ja, objectief bekeken was zo’n stemming louter een formaliteit en het vermelden amper waard. Anderzijds werd er zo gefocust op deze stemming als een “symbool” voor de Franstaligen dat het meer dan een formaliteit werd. Het plenaire debat achteraf zou dan weer minder een formaliteit moeten zijn, maar daar was er dan weer geen aandacht voor, allerminst van de parlementairen, aangezien het in een quasi leeg halfrond plaatsvond. Los van de symboliek vind ik vooral de tegensprekende berichtgeving in de media aanstootgevend. Dit is natuurlijk slechts één feit en misschien onbelangrijk, maar ik word nog altijd graag correct geïnformeerd door mijn krant(en). Iets wat ik dagelijks moeilijker te geloven vind. Ik zou geen dagelijkse blogpost willen maken over de manifest foute of tendentieuze berichtgeving die er in de kwaliteitskranten verschijnt.
Tom,
Volmondig gelijk. De kranten liegen niet zoals men zo vaak zegt, maar ze selecteren wel die informatie die best in hun ideologische lijn past. In de selectie van feiten alleen al zit de kleuring, niet wat ze over die feiten zouden beweren. En dat is nou net het moeilijke eraan.
Zo las ik in De Morgen overlaatst 10 redenen waarom een regering er snel moest komen. Onder die tien redenen werde feiten aangehaald zoals een stijgende staatsschuld. Maar wie zegt dat die staatschuld het gevolg is van het uitblijven van een regering. Alsof de vorige regering op dit vlak een fantastisch beleid voerde dat nu – jammer o jammer – uit de hand aan het lopen is door het afwezig zijn van een regering. Dergelijke simplistische redeneringen zijn intellectueel oneerlijk, maar voor de gemiddelde krantenlezer vallen die feiten niet op: stijgende staatsschuld = schuld van Vlamingen die maar geen compromis willen sluiten. Liegen kun je dat niet noemen, frauduleus insinueren lijkt me een betere term.
Beste groeten,
Smithson.
Zolang er geen regering is, werkt men met voorlopige twaalfden die, zeker in het geval van de gezondheidszorg, niet meegroeien met de normale stijging. Men geeft dus minder uit dan men normaal zou doen met een regering die het budget van de gezondheidszorg normaalgezien laat groeien.
Tja, ze noemen dat vodje niet voor niets ’t Leugenaarke zeker? 😉