Baardige filosofie

De dagelijkse pendeltochten van en naar Antwerpen zijn soms saai, meestal gewoontjes en uitzonderlijk eens memorabel te noemen. Wel de terugreis van gisteren valt volledig in deze laatste categorie. Of hoe anders dan memorabel kun je een treinrit omschrijven waar je bijna een uur lang zit te filosoferen met een kerel zo stoned als een gevleugelde buffel, met andere woorden hij had heel zijn maandvoorraad er in ene dag doorgedraaid. Allé ja, wat je dan ook wel filosoferen noemt… niet meteen een existentieel onderwerp, al dichtte mijn opponent er een belang van mythische proporties aan toe. Opgestapt in Berchem en met een big smile voor mij neergepoot, vroeg hij me bluntly of ik wist dat een straffe baard (ofte een stoppelbaard van een maand ver) nefast was bij de orale bevrediging van een vrouw. Zoiets moet je natuurlijk vragen aan mij. Mensen die mij kennen weten dat (mensen die mij iets minder of gewoonweg niet kennen weten dat dus niet) ik nu niet bepaald iemand ben die de vraag schaamtevol zou ontwijken. En zo was een diepgaande discussie begonnen, allé diepgaand … ge moet al serieus stoned zijn of zo zot gelijk een achterdeur om daar een uur lang over vol te filosoferen, maar aangezien mijn opponent en ikzelve deel uitmaakten van minstens één van de respectievelijke categoriëen hebben wij ons danig geamuseerd. De conclusie in Gent-Sint-Pieters was duidelijk, vanavond zou hij zich scheren voor hij met zijn chica tussen de lakens dook. Een negatieve ervaring van de avond ervoor met een andere chica bleek namelijk de aanleiding van zijn vraag 😉
Aight, big up to the shaven-grass-man… Dat was nog es rock ’n roll like the good old days…

2 Reacties

Laat een antwoord achter aan TomC Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.