Ashamed

Hotel RwandaHet was al ergens van december 2003 geleden dat ik nog naar een sneak was gaan kijken. Nu dinsdag ll. kwam één van mijn kotgenoten langs om te vragen of geen goesting had om mee te gaan naar de sneak in Kinepolis. Ik had toch niet veel beters te doen, so why not. Ik vroeg wat de tips waren en hij wist mij meteen te vertellen de film “Hotel Rwanda” ging zijn. Ok ja, ik was niet meteen enthousiast, ik had al iets gehoord van die film, maar het sprak met toen niet meteen aan. Maar ja, ik had wel zin in een leuk avondje film. Verdorie kwam ik ff bedrogen uit, want veel leuks was er niet aan.
Hotel RwandaDe film speelt zich af in het Rwanda van 1994. Paul Rusesabagina is zowat the master of ceremony, de guest manager in het Hotel Milles Collines (blijkbaar een Sabena-hotel). Als Hutu merkt hij een radicaliserend sfeer van ethnische haat rondom hem, maar blijft geloven in de Westerse VN-machten die daar een vredesakkoord (het befaamde akkoord van Arusha) tussen de Tutsi-rebellen en de Hutu-meerderheid bemiddelen. Met de moord op de Hutu-president Habyarimana op 6 april 1994 zet de radicalisering zich nu heel gevaarlijk door. Aangemoedigd door hate-radio RTLM zet de Hutu-militie Interahamwe diezelfde nacht de genocide op Tutsi’s en gematigde Hutu’s in. Paul’s vrouw en buren zijn voornamelijk Tutsi’s en hij brengt ze onder in het hotel. Aangezien er veel Westerse gasten en het VN hoofdkwartier in het hotel zijn vluchten veel Tutsi’s en gematigde Hutu’s naar Milles Collines, dat al snel vluchtelingenkamp met meer dan 1000 mensen wordt. En dan trekken de Westerse machten zich allemaal terug … de wereld keerde zijn rug naar Rwanda en liet het land alleen achter in het midden van een genocide. De rest is geschiedenis, die we blijkbaar allemaal veel te snel vergeten, … In minder dan 100 dagen werden bijna 1 miljoen Tutsi’s en Hutu’s met machetes afgeslacht. De Eén van de wreedste genocide die ooit heeft plaatsgevonden. 1,5 miljoen zijn op de vlucht. Eén van de grootste vluchtelingenstromen ooit … en het Westen discussieerde over het gebruik van het woordje genocide om maar niet te moeten interveniëren… Aan de hand van het waargebeurd verhaal van de one-man-hero Rusesabagina (momenteel woonachtig in België) wordt dit gruwelijk en al te vaak vergeten verhaal verteld.
Hotel RwandaBij de aftiteling van de film was ik beschaamd. Om 2 redenen: 1) dat dit voor een politiek historicus als ik een redelijk onbekend feit is … het enige wat ik me herinner zijn de 10 dode Belgische para’s en ik wist wel vaag iets van een genocide, maar daar houdt het op. Iedereen herinnert zich de holocaust waar de nazi’s 5 jaar nodig hadden om 6 miljoen Joden om te brengen, maar wie herinnert zich dat er 1 miljoen rwandezen in minder dan 100 dagen afgeslacht werden als beesten, bitter weinig mensen vrees ik. 2) ik ben even beschaamd omdat ik Belg ben, een westerling die deel uitmaakte van het deel van de wereld dat bij de genocide naar de andere kant opkeek… ashamed …
Hotel RwandaHet is een film die iedereen moet gezien hebben… de Schindler’s List van Afrika (om het cliché te herhalen). Cinematografisch heeft het evenwel niet veel te bieden, het ziet er eerder uit als een B-film. Het sterke verhaal en de goede acteurs tillen de film echter omhoog in kwaliteit. Daarbij moet je niet bevreesd zijn voor gruwelijk beelden van afslachtingen. Ze worden vooral suggestief in beeld gebracht, maar dan op zo’n manier dat de rilling van afschuw toch over je ruggegraat siddert. Ook de acteurs verdienen een pluim voor hun acteerprestatie en dan vooral Don Cheadle (Rusesabagina) en Nick Nolte (Colonel Oliver … die mij verdacht veel doet denken aan Lt-Gen.
Romeo Dallaire)
Een film om te zien, maar eerder om u een geweten te schoppen dan voor een avondje popcorn-entertainment. 8,5/10

5 Reacties

  1. Ik herriner het me nog wel van die genocide én de beelden, heb me toen veel te hard ingeleefd. En na al die jaren gruwel ik nog en krijg ik kippevel wanneer ik de naam ‘Rwanda’, Tutsi’s’ of Hutu’s’ hoor. Geen film voor mij, vrees ik, ben te gevoelig voor zulke dingen, zal nog zien…

  2. Dito hier. Vergeten? I doubt it. Ik zie de beelden zo nog voor mij. Ik herinner mij zelfs nog dat men een hutu of een tutsi zou kunnen herkennen door zijn grootte (hutu’s zijn groter van gestalte). En dat op basis van dat gegeven mensen werden vermoord.

    Enfin, dat het niet zo bekend is als de holocaust: tjah, wat wil je. De holocaust was dan ook direct gelinkt aan een totale wereldoorlog die iedereen van ons tot op vandaag nog beroert. De genocide in Rwanda is iets waar we zelf geen directe schade van ondervonden, tenzij dan 10 dode para’s.

    Neemt natuurlijk niet weg dat er de schande is dat er niet eerder werd ingegrepen terwijl iedereen wist wat er gebeurde.

  3. Hmm zou het dan toch vooral aan mijn eigen liggen dat ik het vergeten ben. Wel ja, ik ben er anyhow beschaamd over dat ik mij nog wel die 10 para’s herinnerde, maar niets meer over de massale genocide…

  4. Idd Sita, ge hebt gelijk … kzou beter zeggen “een van de wreedste”, want er zijn er nog zoveel meer … waaronder de Armeense inderdaad. Wat mij bij de Rwandese genocide zo schokte was het grote aantal op zo’n korte tijd …

Laat een antwoord achter aan Matthias Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.